Modlitwa na każdą godzinę

Wszystkie nasze zadania streszczają się w tym jednym przykazaniu: naśladować Chrystusa, 
w którym się wypełniła wszelka doskonałość Boża. Lecz co to znaczy naśladować Chrystusa? 
Czy to znaczy czynić dosłownie to, co on czynił, odtwarzać materialnie jego uczynki i stawiać nasze kroki w ślady jego stóp? 
Czy to znaczy tylko odbijać oblicze Syna Człowieczego, jak zwierciadło odbija przedmioty? 
— Nie, to znaczy postępować tak, jak on by postępował, gdyby się znalazł tam, gdzie ja jestem i gdyby był tym, czym ja jestem; 
to znaczy stać tak blisko jego działania, okazywać się tak uległym jego Duchowi, 
żeby mógł we mnie i przeze mnie dopełniać swego dzieła i promieniować na całe życie moje.

Czyż nie jest to początkiem życia wewnętrznego, o mój Boże, wiedzieć, 
że jesteś wszędzie obecnym i działającym, jako Pasterz wieczny w swojej owczarni? 
I czyż nie jest to początkiem miłości chrześcijańskiej wiedzieć, że jako uczestnicy jednych i tych samych darów, 
jako adoptowani przez tegoż samego Ducha, pod działaniem tejże samej łaski, nie mnogością jesteśmy, ale jednością, ale Tobą?