Katolicyzm a eugenika

Odziedziczonych złych właściwości nie można usunąć całkowicie przez wychowanie, ale można je złagodzić, a nawet do pewnego stopnia uszlachetnić. Naturalnie niema mowy o dzie­dziczeniu wiedzy, cnoty. Jeśli materiał dziedzicz­ny, przekazywany z pokolenia na pokolenie, jest chory, nie mogą go uzdrowić racjonalne, normal­ne warunki życiowe, higiena, ani wychowanie; faktem jest, że chory materiał dziedziczny prze­chodzi na potomstwo, — ale możemy go ograni­czać w działaniu, tamować jego rozwój. Skłon­ności są dziedziczne, ale przez wychowanie mo­żemy wpłynąć na rozwój skłonności dobrych lub na hamowanie złych. Poznanie dziedziczności nakłada na wychowa­nie nowe obowiązki: tłumić zły, szkodliwy ma­teriał dziedziczny, rozwijać cechy dobre. Przez wychowanie można osiągnąć to, że dwie jednost­ki dziedzicznie jednakowo obciążone, będą pro­wadzić życie zupełnie różne. Gdyby to było nie­zbitym pewnikiem, że genotypu nie można zmie­niać, — czego dziś nie możemy z całą pewnością twierdzić, — wychowanie nawet wtenczas miało­by rację bytu. Gdyby było prawdą, że wycho­wanie nie wpływa na zmianę gatunku, tylko na zmianę jednostki, — to czymże jest gatunek w da­nej chwili, jeśli nie sumą właściwości jednostek, wchodzących w jego skład?