Upominek dla rodzin. Mężczyzna, matka, dziewica, młodzieniec, dziecko

Każda panna winna rodzicom, jako dobre dziecko, cześć, miłość i posłuszeństwo.  Rodzice na ziemi zastępują ci miejsce samego Boga. Oni w rodzinie, niby parafii, są kapłanami twymi; są królami w państwie kółka rodzinnego. Są z woli Boga twymi przełożonymi najstarszymi. Więc cześć, poszanowanie, jako takim, należy im się od ciebie! Szanuj rodziców słowem i całym postępowaniem. Nie wstydź się nigdy rodziców własnych, choćby byli biedni lub ułomni. Całuj z czcią i szacunkiem te czcigodne ręce, które cię z wielkim mozołem i poświęceniem wykarmiły i wychowały! Oddaj im pierwsze miejsce na każdym kroku i nie mów nigdy do rodziców słowami ich czci i powadze ubliżającymi. Pamiętaj, córko, na to wielkie przykazanie Boskie, które mówi: „Czcij ojca i matkę twoją". Spełniaj też ich wolę na każdym kroku i miejscu. 

Przyjdzie może czas, że ty sama będziesz rozkazy wydawała, dziś jako dziecko i poddana masz obowiązek słuchania, a nie rozkazywania. Może ten rozkaz rodziców trudny i ciężki do spełnienia, ale słuszny i sprawiedliwy. Trzeba zatem słuchać! Nie chciej być mędrszą od rodziców twych, bo chociaż ci nie mają może takiego jak ty wykształcenia, jednak mają jedną szkołę, jakiej ty nie masz, tj. szkołę doświadczenia i powagę rodzicielską, której poddać się należy. Słuchaj zawsze wtedy, kiedy cię przestrzegają przed okazją do złego, jakimi są: tańce, wysiadywanie z chłopcami w późne wieczory, towarzystwo zgubne i nieodpowiednie, szukanie w dalekim świecie swawoli, a nie zarobku! Kochaj rodziców swoich. Wszystko, co masz to po Bogu rodzicom swym zawdzięczasz. Więc umiłuj ich za to całym sercem.