Średniowiecze. Obalanie mitów

„To średniowiecze!” – wykrzykują wciąż lewicowi politycy i publicyści – „Nie ma powrotu do czasów, kiedy uczono, że Ziemia jest płaska!”.
Widmo średniowiecza wciąż krąży po Europie jako ulubiony „chłopiec do bicia” katolickiej konserwy.
A my nie chcemy wcale bronić średniowiecza. Ono broni się samo, jak róża w zimowym ogrodzie. Ma swoje kolce, ale ma też swoje piękno. Wszystkie „oświecone” mity o średniowieczu więcej mówią o naszej współczesności, niż o nim samym. I jak wszystkie zabobony dają się łatwo wyjaśnić historycznie i racjonalnie.

• Ziemia jest płaska, ale tylko dla pewnej pani profesor
• Nic dla ciała, wszystko dla ducha, czyli rycerz, dama i libido
• Krucjaty budzą wstręt
• Średniowieczna kobieta w samczej opresji
• Pogarda ciała
• Symbolika katedry gotyckiej
• Germańska wyższość, słowiańska lepszość i inne herezje
• Zabobon smutnego średniowiecza
• Żyd na krucjacie czyli pułapka (nie)oczywistości.
• Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i płonący stos Jana Husa
• Horror i sztuka czyli zakazana sekcja

Nie zamierzam podejmować dysputy na wszystkich frontach. To już zrobili inni. Zapraszam do spaceru: od mitów, drogą pogodnej gawędy, w głąb wieków średnich.