Kiedy opadły maski

Książka Philippe de Villiers to śledztwo historyczno-polityczne na temat prawdziwych fundamentów Unii Europejskiej, które czyta się jak thriller.

Pewnego dnia były minister spraw zagranicznych Francji, który wiedział wszystko o wszystkich, podsunął autorowi niepokojącą myśl: „Filipie, wystarczy, że pociągniesz za nić kłamstwa, a wszystko wyjdzie na jaw”. Wiele lat później Philippe de Villiers, znakomicie obeznany z europejską polityką i dyskretnie wspierany przez wysokich urzędników z Brukseli oraz świat akademicki, postanowił pociągnąć za nić i opisać to, czego się dowiedział.

Poszukiwania prowadził w różnych zakątkach świata – w Stanfordzie, Berlinie, a nawet Moskwie; wszędzie, gdzie można było znaleźć świeżo odtajnione dokumenty. Archiwa przemówiły, świadcząc przeciwko Unii Europejskiej i jej „Ojcom Założycielom”. Maski opadły, a wraz z nimi prysły zakłamane mity.

Autor konsekwentnie dokumentuje fakty, takie jak apokryficzne wspomnienia, amerykańska agentura, przepływy dolarowe, wyczyszczone życiorysy i skrywane przynależności, a wreszcie - wielkie zdrady.  Założyciele Unii Europejskiej pracowali na rzecz obcych interesów, w dodatku doskonale wiedzieli, co robią. Chcieli Europy bez duszy i bez korzeni. Tej, która stoi dziś przed naszymi oczami, każdego dnia coraz bardziej naga.

Philippe de Villiers (ur. w 1949 r.) – francuski polityk, pisarz i działacz kulturowy. Podczas długiej kariery politycznej przez niemal trzy dekady (1988–2014) był deputowanym francuskiego Zgromadzenia Narodowego, a następnie Parlamentu Europejskiego. W latach 1988–2010 nieprzerwanie pełnił funkcję przewodniczącego regionu Wandea (jest to odpowiednik polskiego urzędu marszałka województwa). Był również podsekretarzem stanu ds. kultury (1987–88). Pionier i lider francuskiego ruchu suwerenistycznego, sprzeciwiającego się przekształcaniu Wspólnoty Europejskiej w polityczny monolit. Podczas francuskich referendów prowadził głośne kampanie na rzecz odrzucenia traktatów z Maastricht i Lizbony. Jego poglądy na temat zagranicznej polityki „równowagi interesów” oraz relacji państwo-naród są pokrewne endeckiej myśli politycznej.

Jest autorem ponad trzydziestu książek. Wspomnienia polityczne, które opublikował w roku 2015, sprzedały się w ilości ponad 220 000 egzemplarzy. Jego biograficzne powieści poświęcone wandejskiemu generałowi De Charette, św. Joannie d’Arc, a także królom Francji – św. Ludwikowi i Chlodwigowi, zostały w ostatnich latach równie entuzjastycznie przyjęte przez czytelników.

Za swoje największe dzieło Philippe de Villiers uważa park kultury „Puy du Fou”, założony w roku 1978 w Wandei, skąd pochodzi. Przedsięwzięcie ma na celu ukazanie znaczenia francuskiej i europejskiej tożsamości oraz przybliżenie spuścizny historyczno-kulturowej cywilizacji łacińskiej. Park ten, znany na całym świecie i nagrodzony odpowiednikami Oscarów w dziedzinie kultury, jest drugim po Disneylandzie najczęściej odwiedzanym we Francji ośrodkiem rozrywki (ponad 2,3 miliona turystów rocznie). Jego główną atrakcją jest słynny spektakl o wojnie w Wandei, angażujący setki wolontariuszy.

Philippe de Villiers jest ojcem siedmiorga dzieci. Jego brat, generał Pierre de Villiers, dowodził w latach 2014–2017 Sztabem Generalnym Armii Francuskiej.

Niniejsza książka jest pierwszym dziełem autora przetłumaczonym na język polski.