Psalmy w liturgii. Adwent i okres Bożego Narodzenia
„S. Renata kocha Pismo Święte: czyta je i odczytuje. Zwłaszcza rozkoszuje się Psalmami” o. Karol van Oost OSB
„Nie rozstawała się z Mszałem i Brewiarzem, a treść tych ksiąg była tematem jej codziennych rozmyślań i źródłem ciągłych zachwytów. Studiowała Rytuał i Pontyfikał rzymski, Ceremoniał biskupi, Antyfonarz, Kancjonał […]” ks. Lesław Jeżowski
W tych dwóch świadectwach zamyka się geneza i sedno „Psalmów w liturgii” – pracy, która prowadzi czytelnika przez wybrane fragmenty Psałterza, przedstawiając ich historię, znaczenie oraz zastosowanie w modlitwach i obrzędach Kościoła; pracy, która ukazuje się – jak na razie w części poświęconej okresom Adwentu i Bożego Narodzenia – niemal osiem dekad od ukończenia zawartego w niej materiału, a zarazem blisko siedemdziesiąt lat od śmierci Autorki – s. Marii Renaty od Chrystusa (1873-1956), niepokalanki, wybitnej przedstawicielki ruchu liturgicznego w Polsce, zasłużonej na polu wychowawczym, oświatowym, translatorskim, publicystycznym i pisarskim. Ks. prał. Henryk Nowacki (1891-1968) określił ją jako tę, „która okryła [swoje] Zgromadzenie chwałą i blaskiem niepoślednim [...] i która będzie żyć długo w pamięci liturgicznych pokoleń”. Samo tylko pierwsze w Polsce wydanie mszalika benedyktyńskiego – efekt współdziałania s. Renaty m.in. ze wspomnianym kapłanem – aż nadto uzasadnia taką laudację.
W niniejszym adwentowo-bożonarodzeniowym wycinku „Psalmów…” wydawca – poza niezbędną korektą i uwspółcześnieniem pisowni – nie ingerował w materiał, jaki pozostawiła po sobie Autorka – tak, aby nie tylko wybrzmiał jej charakterystyczny styl (określany jako „zwarty i przejrzysty”), ale i przemówiły przyjęte przez nią ustalenia egzegetyczne oraz dał się poznać kształt liturgii, którą żyła (skodyfikowanej przez papieża św. Piusa V i kilku spośród jego następców).