Wspomnienia z martwego domu
„Wspomnienia z martwego domu” – najbardziej osobista powieść Fiodora Dostojewskiego
Skazana na zapomnienie rzeczywistość syberyjskiej katorgi zyskała nieśmiertelny głos w tej przejmującej książce. Fiodor Dostojewski, skazany w 1849 roku na śmierć za działalność w Kole Pietraszewskiego, w ostatniej chwili został ułaskawiony. Wyrok zamieniono na cztery lata ciężkich robót na Syberii – i to właśnie te doświadczenia stały się fundamentem dla jednej z jego najgłębiej poruszających powieści.
Narratorem książki jest szlachcic Aleksander Pietrowicz Gorianczykow, skazany za zabójstwo żony. To przez jego oczy Dostojewski ukazuje codzienność życia w carskim więzieniu: brutalne realia, surowe kary, skomplikowane relacje między więźniami i przełożonymi, a także momenty zadziwiającej solidarności i człowieczeństwa.
Autor kreśli żywe portrety skazańców – ludzi często upadłych, lecz nierzadko głęboko wartościowych – i snuje opowieść, która staje się nie tylko świadectwem epoki, ale i uniwersalną refleksją nad wolnością, godnością i siłą ducha.
Dla miłośników literatury rosyjskiej i każdego, kto szuka autentycznego, głęboko poruszającego obrazu ludzkiego losu.