Tajemnica Kościoła - Humbert Clérissac

„Tajemnica Kościoła” to jedno z najważniejszych dzieł dominikanina o. Humberta Clérissaca, francuskiego teologa i mistrza duchowego Jacques’a Maritaina. Autor wprowadza czytelnika w głębię tajemnicy Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa i Oblubienicy Pana, ukazując jego Boskie pochodzenie, misję i sakramentalną rzeczywistość. Ta klasyczna książka, ceniona przez pokolenia wiernych i teologów, zachęca do odkrycia na nowo piękna Kościoła oraz życia sakramentalnego. Doskonała dla osób pragnących pogłębić swoją wiarę i lepiej zrozumieć duchowe fundamenty wspólnoty Kościoła.

Ojciec Humbert Clérissac z całego serca miłował prawdę. Jego największą troską było zachowanie swojego sądu wolnym od najmniejszego nawet błędu. Kochał prawdę, kochał poznanie intelektualne, dlatego że były jego życiem. Często powtarzał, że „życie chrześcijańskie opiera się na intelekcie”. Niezwykle cenił św. Tomasza z Akwinu, który bez przerwy dostarczał mu nowych radości i dawał nowe powody do zachwytu. Życie prawdą, codzienne wcielanie w życie doktryny wiary i teologii – to właśnie najbardziej podziwiał u wybranych przez siebie mistrzów. Łatwo było zauważyć, że dokonywało się to również w jego życiu. Sercem całego jego działania była kontemplacja prawdy. Komentując św. Augustyna, który mówił, że wieczna szczęśliwość jest gaudium de veritate (radością z prawdy), często powtarzał, że „przede wszystkim Bóg jest Prawdą; trzeba zdążać do Niego i kochać Go, pamiętając o tym Jego przymiocie”.

Całą duszą kochał Kościół. Od wszystkich, którzy do niego przychodzili, oczekiwał pełnego wejścia w tajemnicę Kościoła. Uważał, że aby to się dokonało, rozum i wiara potrzebują wsparcia ze strony żywej i czułej miłości, gdyż tylko ona jedna może nauczyć duszę, jaki naprawdę jest Kościół – Oblubienica Jezusa Chrystusa. Uważał, że swoista oschłość serca i zimna miłość własna, które zaślepiają ducha, są główną przyczyną popadnięcia niektórych w błąd modernizmu. (…)

Bardziej niż ćwiczenia ascetyczne poważał ducha modlitwy i kontemplacji, ducha zjednoczenia z Kościołem. Drabina, którą posługiwał się, aby jego dusza mogła wstępować wzwyż, miała dwie żerdzie boczne: doktrynę i liturgię. Definicje czysto zewnętrzne, którymi często opisuje się liturgię, były dla niego całkowicie niewystarczające. Liturgia, jego zdaniem, to samo życie Kościoła, jego życie Oblubienicy i Matki, to wielkie sakramentale, które sprawia, że dusze uczestniczą we wszystkich tajemnicach Jezusa Chrystusa.

Jacques Maritain, fragment Przedmowy

Właściwym celem odwiecznego postanowienia Bożego o Wcieleniu Słowa było powstanie Kościoła. To postanowienie uczyniło z Syna prawdziwą Głowę rodzaju ludzkiego, Człowieka działającego w imieniu wszystkich i każdego z osobna (…). Syn Boży tak prawdziwie stał się jednym z nas („Słowo stało się ciałem”) właśnie po to, aby oddać Ojcu wszelką cześć wynagradzającą i wszelką cześć pochwalną, która się Ojcu od rodzaju ludzkiego należy, a do której oddania stał się on niezdolny. Syn Boży stał się jednym z nas także po to, aby wziąć na siebie grzech rodzaju ludzkiego i wszystkie grzechy osobiste, które z tego pierwszego grzechu pochodzą. Za wszystkie zadośćuczynił wystarczająco swoją Ofiarą. Jednocześnie skupia On w sobie samym cały kult składany Bogu i całą świętość, ma w sobie wszystkie cnoty i umiejętności, czyli narzędzia naszych dobrych uczynków, On sam także ocenia i poświadcza nasze zasługi i cnoty. On jest i będzie wszystkim we wszystkich (por. Kol 3,11), a wszyscy będą w Nim.

O. H. Clérissac, fragment rozdziału „Kościół w zamyśle Boga”

o. Humbert Clérissac (1864-1914) francuski dominikanin, kaznodzieja i pisarz; uczeń św. Tomasza z Akwinu. Po zakończeniu studiów i przyjęciu święceń kapłańskich głosił kazania i rekolekcje we Francji, Włoszech i Wielkiej Brytanii. Często gościł w benedyktyńskim opactwie św. Piotra w Solesmes. Po wygnaniu Zakonu Kaznodziejskiego z Francji, do czego doszło w 1903 r. w wyniku przyjętych przez III Republikę praw antykościelnych, długo przebywał w Londynie, gdzie próbował utworzyć klasztor francuskich dominikanów. Był kierownikiem duchowym i przyjacielem znanego filozofa i myśliciela Jacques’a Maritaina, który po jego śmierci zebrał, przygotował do druku i opatrzył wstępem książkę poświęconą tajemnicy Kościoła. Zgodnie ze świadectwem Maritaina o. Humbert Clérissac był wybitnym intelektualistą, człowiekiem żywej wiary i autentycznej pobożności, wielkim miłośnikiem Kościoła, a także doskonałym kierownikiem duchowym.