Śmierć przedwczesna, tragiczna, nieszczęśliwa prym wiedzie w korowodzie poematów Wieszcza. Umierają z rozpaczy zranione kochanki, umierają w skutek okrutnej pomsty ich kochankowie. Umierają dobrzy i źli, a nierzadko nawiedzają potem żyjących, nie mogąc zerwać więzów łączących ich z tym światem.