Akcja powieści rozgrywa się u progu XXI wieku, kiedy na pozór nikt juz nie traktuje poważnie ideii monarchii, a pomysł osadzenia na tronie potomka dawnych królów wydaje się równie egzotyczny, co śmieszny. W rzeczywistości nie wszyscy tak uważają, a w szeregach tajnej policji zlaicyzowanej republiki daje się wyczuć dziwny niepokój...
Co stało się z zawartością Świętej Ampułki, którą 7 października 1793 roku obywatel Rühl stłukł publicznie jako „przedmiot niebezpieczny dla Republiki”? Czy zachowała się jakaś cząstka tego oleju przyniesionego przez gołębicę z Nieba na ołtarz katedry w Reims, aby biskup Remigiusz mógł namaścić przyjmującego chrzest króla Franków, Chlodwiga, i którym potem przez tysiąc lat namaszczano podczas koronacji królów Francji?
Jeżeli chcecie wiedzieć, to wyobraźcie sobie, że w zimową noc, 3 lutego 1999 roku, w katedrze w Reims odbywa się koronacja Filipa Karola Franciszka Ludwika Henryka Jana Roberta Hugona Faramunda de Bourbon na króla Francji pod imieniem Faramunda II. Zaraz, zaraz... Filip, Karol etc. – pamiętamy, to imiona wszystkich królów francuskich, jacy kiedykolwiek panowali. Ale skąd się wziął ten Faramund? Lecz kiedy przypomnicie sobie, że imię to nosił pierwszy, na pół legendarny, wywodzący się od trojańskiego rodu Eneasza, władca Franków Salickich, poprzedzający nie tylko Chlodwiga, ale nawet Meroweusza, od którego wzięła nazwę pierwsza frankijska dynastia, to zrozumiecie, że Sire Jeana Raspaila jest opowieścią o powrocie do początku. Do „Francji wiecznej”, oddalonej od nikczemnej codzienności unurzanych w błocie „wartości republikańskich”, Francji monarchicznej i katolickiej, która przez wieki była podporą Kościoła i ostoją Christianitas.
Prof. Jacek Bartyzel
Sire to nie tylko piękna powieść z gatunku "płaszcza i szpady" utrzymana w klimacie średniowiecznych legend o poszukiwaniu Świętego Graala, nie tylko "kryminał" o historii zniszczenia i odzyskania świętej ampułki króla Chlodwiga, jednej z najcenniejszych relikwii chrześcijańskiej Francji. Książka stawia pytania o kryzys wartości we współczesnym społeczeństwie, o sens wierności, o pierwiastek nadprzyrodzony w świecie, a także o naturę i pochodzenie władzy politycznej, czy władzy w ogóle. A przy okazji, jak to u Raspaila, do stajemy kawał dobrej historii. Chociaż wielbicieli rewolucji francuskiej nie wprawi ona w zachwyt!
Paweł Milcarek
Warto przeczytać!
Jan Pospieszalski
A gdyby spadkobiercy księżycowego papieża pozostali wierni i nieśli brzemię świętego Piotra aż dotąd? A gdyby niezłomny duch Benedykta żył w kolejnych jego następcach, którzy, kto wie? Może stanowiliby ukryty fundament, na którym nieświadomie trwa widzialny Kościół? A może Bóg potępiłby ich upór?
